Dag 21

Helaas moeten we de Bagan Lodge verlaten vandaag, om kwart voor zeven waren er wel 20 grote ballonnen, direct naast ons verblijf. Het was windstil, een prachtig gezicht. Ontbijten en rijden. De weg is goed, maar druk met brommertjes en autoverkeer. Schiet wel goed op. Wouter heeft vanmorgen de twee wielbouten van Alfons gemaakt, dus iedereen kan rijden!!!
Onderweg zie je de meest maffe voertuigen. Bijvoorbeeld fietsen met zijspan, moderne scooterbrommertjes met zijspan, en heel veel vrachtwagentjes, met een een cilinder motortje, vóór de cabine, op een soort losse vooras. Geweldig leuke dingen. Soort hakke puf motortjes , van kadank, kandank, kandank, met veel rook en weinig snelheid. Het is mooi weer, we zwaaien naar de mensen, en veel mensen zwaaien terug. Man en vrouw, samen op een brommertje, met hun kind er staand tussen in, jongens met hun meisje achterop, die het V teken maken, als je langsrijdt. Velen zonder helm(lekker waaien) soms met een bouwvakkershelm, en heel veel met een Duitse helm. In mooie kleuren, zoals groen metallic en roze. Het merk brommertjes war ze op rijden, is Hongda. Een mooie variant op Honda, waarschijnlijk echte Chinese namaak. Langs de weg veel werkplaatsjes, winkeltjes, kraampjes en activiteiten. Het land erachter ziet er leeg uit. Soms een koppel vee, een akkertje, en los staande huisjes. We krijgen een stuk snelweg. Keurig vlak, breed, met vangrail. Wel met vee in de berm, scootertjes op de vluchtstrook en een incidentele spookrijder. Hier en daar een tolpoort, waarvan we achteraf leerde, van onze mededeelnemers, dat bijna iedereen andere bedragen heeft betaald.. Ra ra hoe kan dat. Het landschap wisselt. Vlaktes met zandhellingen, behoorlijke bergen met haarspeldbochten, eindeloze rijstvelden, en stedelijke gebieden. We hoeven niet zover vandaag, slechts 400 Km. en rond 15.30 zijn we binnen. Getankt bij drie zeer verlegen jongen meisjes, die meer giechelden dan deden wat ze moesten doen. Onderweg ploegen vrouwen, die stenen legden in een geul langs de weg. Onderop de grote stenen, als een soort puzzel, met daarop kleine stenen. Dan walsen, teer erover en het geheel ziet er weer heel behoorlijk uit als een prima wegdek. Veel werk, gedaan met vele handen, en nog heel veel kilometers te gaan. Onze auto maakt veel herrie, brommen, rammelen, en bijgeluiden. Onderweg zien we een brug( twee betonnen oprijranden, om een auto op te zetten) en we rijden erop. We meppen op de onderbeplating, en een behoorlijke hoeveelheid bagger komt los. Daarna is er minder bijgeluid, het is nog niet helemaal weg. Onderweg komen we in de optocht terecht voor de komende verkiezingen. Uitgelaten mensen, harde muziek, en omdat het om de democratische kandidaat gaat, tegen het militaire regiem , toeteren en zwaaien we mee. We krijgen een handvol vlaggen, en zwaaien uitbundig!! De mensen vinden het prachtig, maar omdat er onlangs ook een aantal mensen mishandeld zijn door de militaire junta, bergen we de vlaggen later op, op de achterbank. We zien kaalgeschoren monniksmeisjes, in roze kledij. Vele mannelijke monniken, ook geheel kaal, op auto's brommers en in de straten. Best een leuk gezicht.
Verkeerstechnisch is het een stuk beter dan in India. Hier rijdt iedereen tenminste dezelfde kant op aan dezelfde kant van de weg. Dat werkt een stuk handiger.
De lodge is prachtig. Aan de rivier, met mooie bungalows. We zetten de auto op blokken, en ik ga opnieuw de onderkant schoonbikken. Er komt behoorlijk wat klei los. We dollen wat met de eigenaren en bediendes, en eten gezamenlijk onder de open kap. Morgen de grens met China over. Ook weer een uitdaging....
We gaan het beleven. Ik ga mijn stukje schrijven, mailen douchen en hoop om 10.00 in bed te liggen...
Welterusten..