Dag 30 - Reisverslag uit Qingdao, China van Arjan Kouwenhoven - WaarBenJij.nu Dag 30 - Reisverslag uit Qingdao, China van Arjan Kouwenhoven - WaarBenJij.nu

Dag 30

Door: Arjan

Blijf op de hoogte en volg Arjan

15 November 2015 | China, Qingdao

Gisterenavond gegeten bij een sushi restaurant aan de overkant. Het eerste rondje is voor Kees, want hij heeft vanmiddag Vera ten huwelijk gevraagd, en wel midden op de brug van 47 kilometer. Natuurlijk heeft ze Ja gezegd. Hij wilde haar vragen in de ballon, boven Bagan, maar dat is vanwege het weer destijds niet doorgegaan.
Het bedienen gaat weer op zijn chinees. Je kunt wat bestellen, maar je krijgt voorlopig niets. En als er dan eindelijk twee biertjes komen, moet je weer vragen om de rest. Eten komt eerst ook niet. En als het dan komt, komen er 8 schalen tegelijk.. Wel lekker allemaal, en voor je het weet, eet je teveel. Lekker terug naar de kamer, en slapen.
Volgende dag rustig ontbeten. Als we al klaar zijn, komt het meisje vragen of we nog een keer koffie willen. Dat willen we wel. Maar het komt niet. Als we haar daarna nog een keer aankijken, terwijl ze langsloopt, draait ze direct om, en haalt de koffie.
Yes!!! Thanks, two fresh coffee, zegt Ebert. Two? Vraagt ze. Yes, thank you very much!! En ja hoor, even later komt ze weer met twee koppen koffie. Inderdaad vers gezet, heet met een klein laagje schuim erop. Vooruit, die drinken we dan ook maar op.
We gaan om half 10 naar de bierbrouwerij. Deze grootste brouwerij is ooit opgericht door duitsers, in 1903. We krijgen een rondleiding, en eindigen met 3-4 biertjes, in een soort nagebouwde bierstube.
Bij het hotel kun je aan de overzijde de laatste Yuans, wisselen voor Yens. Ik loop erheen. De superambtenaar, telt al mijn geld( drie briefjes van 100) en besluit ze toch voor de zekerheid even door de telmachine te halen. Ik had al uitgelegd wat ik wil, en na een telefoontje vraagt hij me: How can I help you? Dan telt hij de Yens af, vertelt me de wisselkoers, en wil mijn paspoort hebben voor een kopie. Die heb ik niet bij me. Ik zeg hem dat dit een bank is en geen douanekantoor, maar hij zucht wat, en blijft erbij dat ik mijn paspoort moet laten zien. Ik vraag mijn geld terug, en ga mijn paspoort halen. Als ik 15 minuten later terug ben, is het kantoortje dicht! Licht is uit, mannetje weg!! De beveiliger wil me naar buiten bonjouren, maar ik vertel hem dat ik ter plaatse blijf wachten. Dan komt de manager, die na mijn uitleg vertelt dat ik beneden ook geld kan wisselen. Ik loop achter hem aan, en beneden zit weer mijn mannetje.. Wachten, in de rij, enz. Als ik aan de beurt ben, maakt hij de gewenste kopie, vult 3 formulieren in, moet ik twee keer iets tekenen, niet hij de boel aan elkaar, en ontvang ik mijn gewenste Yens!! Even lunchen en dan in optocht naar de haven. Daar wachten bij de douane, tot de auto's op de kade staan, en de chauffeurs weer terug zijn. Dan samen door de douane, met een bus naar de boot. De boot is groot, maar wel erg oud. De hutten stinken een beetje, zijn heel simpel en het is vreselijk warm aan boord. En dat terwijl iedereen dacht dat het koud zou zijn... Dus meestal extra truitje aan, dikke schoenen, etc. Ik weet iemand te vinden, die na eerst Nee te zeggen, toch de deur opendoet naar buiten toe. Dan kan de boel ietsje doorwaaien. De dames zetten thee, en even later kunnen de auto's aan boord gereden worden.
Ik ga maar even mijn verhaaltje schrijven. Midden op de gang, is een soort ruimte waar wat stoelen staan. We hebben de banken, van de kant erbij gezet en kunnen zo allemaal bij elkaar zitten. We zitten ruim twee nachten op de boot. De meesten hebben een soort noodrantsoen meegenomen, met wat etenswaren. Ik heb nog broodjes ei, van gisterenmorgen, 4 bananen, twee blikjes cola, en wat reepjes. De keuken schijnt wat magertjes te zijn, maar met dit rantsoen, en mijn ruime lunch ga ik een heel eind komen.

Ik ga effe wat anders doen, tot later.....

Degenen die gaan eten komen in de japanse keuken. Daar moet je via een automaat een gerecht kiezen, en afrekenen. Dan kun je met het uitkomende bonnetje aan de balie je gerecht ophalen. Ik hoor verhalen van slappe rijst, visschubben, en ook wat positieve geluiden. Ik houd het bij een watertje, en later schenkt Werner wat whiskey en wijn.
Lekker geslapen, en heerlijk meegedeind met de zee...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: China, Qingdao

World challenge

Autorit van ca. 12.000 km. door 5 landen in Azië.

Recente Reisverslagen:

22 November 2015

Dag 36 en slot

17 November 2015

Dag 35

16 November 2015

Dag 34

15 November 2015

Dag 33

15 November 2015

Dag 32
Arjan

Ik rijd dit jaar een etappe mee van de World challenge. We rijden van India, via Nepal, Bhutan, Myamar, China naar Japan. Eindstation is Tokio, totaal ca. 11.500 kilometers!! We rijden met een Mini Countryman, en mijn medereiziger is Ebert van der Wal. Hij heeft verleden jaar de etappe van Amsterdam naar India al gereden, maar kwam onlangs zonder co piloot te zitten. We rijden met 14 ploegen, niet als wedstrijd, maar wel allemaal dezelfde route. Elke avond komen we elkaar dus weer tegen in het hotel of onderkomen. Tenminste, als alles goedgaat. Onderweg zullen we mooie beelden zien van de omgeving, vele gebruiken en manieren die wij in Nederland niet kennen, en ongetwijfeld onverwachte dingen tegenkomen. Het avontuur duurt 5 weken, en komende donderdag gaan we van start!!

Actief sinds 11 Okt. 2015
Verslag gelezen: 195
Totaal aantal bezoekers 12912

Voorgaande reizen:

11 Oktober 2015 - 18 November 2015

World challenge

Landen bezocht: