Dag 22

Gisteren toch wel een paar biertjes gedronken. De biertjes gaan in halve liters, soms zelfs 60 cc. en meestal bestelt iemand er een paar, en worden die uitgeschonken. Als je dan regelmatig een paar slokken neemt, en twee uurtjes zit tot het buffet, heb je toch al gauw ...... bier op. Dus nog niet helemaal uitgeslapen stonden we om half zeven op. Een simpel ontbijtje, alles was een beetje op, en werd gedeeld, en dan rijden maar weer. Lange kronkelweg, behoorlijk wat vrachtverkeer, en tegenliggers. Schoolgaande kinderen, auto's vol met mensen, de drukte is al weer begonnen. De vrachtwagens hebben bijna allemaal groene dekzeilen en zijn steevast te zwaar beladen. Of te licht gebouwd, net hoe je het bekijkt. Ik zag ze bezig met laden. Een plankje tegen de achterkant, en een zak op je rug, en dan zak voor zak volstapelen. Mooie klus. Onderweg zien we veel mais. De kolven hangen overal te drogen, soms hele wanden vol. De kolven zijn donkergeel, en zien er mooi uit. Ze worden overal met de hand gepeld, en dus overal liggen bergen met schillen en vellen. Soms zijn ze bezig op het land, tussen de maisstengels door halen ze de kolven eraf. De stengel laten ze staan. De kolven gaan los op de auto, of kar, kortom weer allemaal handwerk. Van de mooie grijze koeien, met de brede hoorns heb ik nog steeds geen foto gemaakt. Ze zijn wel heel mooi. Zoek ze maar eens op, op Google. Het ras weet ik niet. Als tegenliggers komen we auto's tegen met een of twee brommertjes op het dak. Je ziet ook brommertjes met een brommertje dwars achterop. Allemaal net opgehaald in China.
We naderen de grens. Dan staan er vrachtwagens, stil langs de weg. Er staat totaal 9 km. file aan vrachtwagens. Wij gaan er voorbij, maar even later loopt de hele boel vast. Het staat inmiddels 7 rijen dik, opgaand en afgaand verkeer door elkaar, zodat de hele boel vaststaat. Een klein groepje met echte off the road auto's gaat dwars het bos in, en we zien ze door de bomen, een weg zoeken, langs deze opstopping. Even later zijn ze zo ver, dat we ze niet meer kunnen zien. Na wat duwen en trekken en zeer actief in de rij staan, komen we erdoor. We zijn nagenoeg de laatste. Onze gids wacht ons op. Ons prachtige lichtblauwe Myanmarse rijbewijs moet worden ingeleverd, evenals de tijdelijke kentekenplaat. Dan door naar customs, weer stempelen, en invullen en door naar de poort van China. Geweldig contrast! Aan de ene kant, drukte vuil, lawaai, veel mensen, en rotzooi, aan de andere kant een rustig plein, geen getoeter, keurige perkjes, overal mannetjes in een groen pakje, en alles zeer georganiseerd. De formele zaken dienen nog even te gebeuren, de auto's moeten open, toevallig wordt zelfs mijn toilettas gecontroleerd, en dan mogen we China in. Het ziet er mooi uit. Grote gebouwen, waarvan sommige compleet leeg!! Fraaie gevels, hoge torens, kortom indrukwekkend.
We komen bij het hotel. Superdeluxe. Echt een lobby van meer dan 60 meter breed, een gigantische binnentuin met een hele mooie vijver, prachtige kamer, etc, etc. We gaan inchecken. Omdat de Mini een voortdurend gebrom laat horen, en een krassend geluid, leggen we twee stenen tegen de stoeprand, en zetten de Mini met een voorwiel 40 cm. van de grond. Wouter besluit de platen, waar allemaal bagger en vuil tussen zit, los te halen.
Ik schrijf nog wel even verder, ga nu even bij de mannen buiten kijken.

Wouter en Ebert gesproken. Het zit in de cardan. Dat kraakt, en rammelt. Het moet uit elkaar. Dus morgenochtend kijken of er hier bij de garage onderdelen verkrijgbaar zijn, en dan gelijk aan de slag, en in de middag rijden, of anders doorrijden naar de volgende grote stad en daar nu vast spullen bestellen, en daar repareren.
Wordt vervolgd.....