Dag 23

Het was zomaar een ander soort dag, vandaag. De Mini gaat naar de garage, om te proberen van een 4x4 een twee wiel aangedreven auto te maken, en ik mocht met de Defender van Loek en Gonneke meerijden. Mijn tassen konden in de Landcruiser van Paul. Toen ik alles had ingepakt, de tassen voor de auto gezet en ontbeten. We dachten wat met spek gevulde broodjes door de roostermachine te doen, maar die liep een beetje vast... Dametje erbij, ding uit elkaar, en later hadden we geplette spekbroodjes en half geroosterde toast. Ei kon ik niet vinden, dus wat jam erop, en later nog iets gefrituurd gegeten, leek op een soort croissant, maar dan anders.
Lekker voorin de Defender . Wat een bak. Lijkt op een soort veredelde tractor. Zwaar, stug, en zeer stabiel. Leuk gepraat, met beide inzittenden. Ze zijn arts, of geweest, en nu eigenaren van ziekenhuizen en zorginstellingen. Praten af en toe met Wouter Bos, zeg maar dat niveau, en gewoon hele leuke, zeer flexibele mensen. In Nigtevegt gewoond, dus ook bekend, met b.v Weesp.
Bij het tankstation, ongeveer halverwege, vroeg Loek of ik wilde rijden. Nou, graag. Rijdt als een tank, rustig, power en heerlijk getoerd. Weg was ook perfect. China heeft het behoorlijk voor elkaar op de snelwegen. Alles keurig, vangrail, keurige tolpoorten, met meisjes die reageren als robots, soort breakdance acts, met een vaste glimlach opgeplakt. Rit verliep vlot. Omgeving is veel bergen, steden met enorme huizenblokken, allemaal gelijk, en veelal leegstaand. Voor de Jan Modaal chinees niet te betalen. Overal akkertjes, en elke meter in China lijkt bestemd, en bezet. Mannetjes en vrouwtjes werken op het land, met de hand en een grote schep. Verkeer is rustig, rijdt netjes, rechts inhalen mag, en soms heb je hele grappige kruisingen, waar verkeer gewoon op elkaar afrijdt, en iedereen een beetje om elkaar heen stuurt. Gaat prima. Bij het oude stadscentrum zijn leuke straatjes, en omdat onze straat van het hotel is afgesloten, vangt Jan Willem iedereen op, en rijdt een stukje mee. Prachtig hotel, eigen huisjes, mooie stijl. Tas naar binnen en wandelen naar het centrum. Leuke foto's gemaakt van geveltjes, hippe meiden met hotpants, laarzen tot over de knie en korte rokjes met panties. Veel hoge schoentjes voor de dames, maar je kijkt er nog ruim overheen. In wel 6 winkeltjes geweest, en wat ze nergens verkopen: magneetjes voor op de koelkast. Verschillende keren gevraagd, ze snappen ook wat ik bedoel, maar nee. Niet bekend hier. Wel veel andere zeer kleurige souvenirs, veel zilver, ook smeden, die bezig zijn in hun winkeltje, eettentjes en stofjes, truitjes, en etenswaren. Hele lekkere satépen gekocht, die ze vers roosteren. Kwam JW tegen, die vroeg of het hond was. Zo ja, nou èn? Als ik het niet weet... Was wel lekker. Ook een soort kaasstrook, gefrituurd, en dan wat suiker erop. Was ook lekker.
In mijn eentje een biertje gedronken, en kwam wel wat mannen tegen. Iedereen kijkt je aan, zeker als westerling in de korte broek. Met wat mensen op de foto gegaan, ze willen ook graag een foto van mij maken. Verder geen westerling gezien. Leuke stad, relaxte mensen, goed sfeertje.
Nu even schrijven, dan lekker douchen en een lange broek aan. Wordt kouder hier in de avond, merk ik. Ga mijn vest eens opzoeken, die heb ik nog niet gebruikt, deze reis. Van Jan Willem hoorde ik dat het nog niet zo wilde lukken met de Mini. Blijkbaar valt het wat tegen. Ben blij dat ik mee kon rijden, ben ik in ieder geval weer een stationnetje verder, en bij daglicht nog wat van de stad gezien.

We hebben hier in Dali een prachtig onderkomen. Soort minihuisje, met een binnenplaatsje. Alles prima voor elkaar, douche goed, bed goed, alles goed. Ook het eten was een positieve verassing. Een heerlijk pompoensoepje, een klein fris slaatje met kip en groente en daarna een echte T bone steak!! Met broccoli, patatjes en jus. Als afsluiter een stuk chocolade taart en aarbeienijs. Volgens mij zo'n beetje het beste diner wat we hebben gehad. Wat is wel grappig, ze vragen als je iets bestelt, b.v glaasje wijn, wel drie keer je kamernummer, om het vervolgens niet te begrijpen. Ze spreken nauwelijks engels. Toen de wijn kwam, was het maar een heel klein laagje. Ik zat naast Gert en Levi. Levi is beslist niet op haar mandje gevallen, en ging gelijk verhaal halen. Toen kregen we bijna volle glazen, retour.
Van JW hoorde we dat de Mini en Wouter onderweg waren, en ik ging naar mijn appartementje. Om 10.15 was Ebert ook binnen. De reparatie was niet meegevallen, maar het werkte wel allemaal weer. Als noodoplossing, zeg maar.