Dag 26

JW had gisteren nog gevraagd of het ontbijt wat eerder kon, maar dat was beslist niet mogelijk. 7 uur en eerder niet. We stonden om 5 voor 7 voor de deur van de eetzaal. Er zat een ketting om de deuren, en binnen was nog niemand te zien. Bijna donker. Ebert liep via de zijkant, de keuken in, en stond even later aan de andere kant van de deur. Opeens kwam er leven, ging het licht aan, kwamen er meisjes, en konden we naar binnen. Nog geen brood, ei of koffie natuurlijk. Wel bakjes yoghurt en cornflakes. Later nog een broodje ei, en wat appelsap en wegwezen. Iets meenemen zit er helaas niet in.
Het is maar 11 graden, en mistig, even later gaat het regenen, en dat blijft zo tot we er zijn. En niet een beetje regen, dikke buien, op asfalt, wat geen Zoab is, en alle auto's zonder lichten. Vrachtwagens zo breed geladen dat ze niet in de spiegels kunnen kijken, auto's die bijna stilstaan op de snelle baan, en dan toch haaks de afrit nemen, en mensen met de alarmlichten aan, zodat je helemaal niet meer weet of ze wellicht van baan gaan wisselen. Maar het is niet anders, en na 260 km. mag Ebert een poosje sturen. Bij het tankstation staat een meisje die voor je tankt. Trouwens meestal meisjes, die dat soort werk doen. Ze vraagt wat we aan het doen zijn, en ik laat de kaart op de auto zien. Als ze vraagt waar we vandaan komen, zeg ik altijd Amsterdam, Holland. Dat is helaas een brug te ver. Engeland weet ze nog wel, maar bij Duitsland en Italië blijft ze een beetje wazig kijken. Tot zover de Chinese topografie dan maar.
We besluiten ergens langs de weg wat te gaan eten, en bij een groot tankstation zitten een heleboel chinezen, en staan grote bakken met lauw vlees, en andere ondefinieerbare dingen. Het trekt ons niet echt. Gelukkig zit helemaal aan de andere kant een kleine balie, waar een aardig meisje wel wat voor ons heeft. Bapaobroodjes, soort worstje en een hardgebakken ei. Dat smaakt zo goed dat we nog een portie nemen. Beetje spicy saus erbij, lekker warm, met dit weer.
We schieten lekker op, en omdat het slechts één lange rechte weg is, is ook het kaartlezen zeer eenvoudig. Langs de weg weer dezelfde beelden als gisteren. Rijen flats, zonder bewoners, veel nieuwbouw ernaast van hetzelfde slag, en imposante bruggen en viaducten. Vanwege het weer zie je sowieso niet veel. Wel heel veel reclame borden op grote masten. Grappig is dat de tekst bijna altijd in Chinese tekens staat, maar het telefoonnummer in de ons bekende cijfers. Geen idee waar de reclames over gaan. Om 10 voor 4 zijn we binnen. Minder dan 9 uur gereden, over 914 km. inclusief een stopje of drie. Tolpoortjes gehad, die kosten bij elkaar toch ook behoorlijk geld. Moet wellicht nog maar een keer naar de ATM. Per ongeluk stap ik uit op de derde etage. Daar is de Spa en de Fitness club. Ziet er mooi uit, en ik besluit er even heen te gaan. Helaas mag ik niet zonder capje in het bad, is het dompelbad in verbouwing, maar de Sauna is lekker. Daarna mijn verhaaltje schrijven.
Ga zo nog even in de lobby kijken, we willen wat eerder eten dan de geplande 20.00 uur. Natuurlijk weer een buffet, en dan weer onder de wol.
Dagen rijgen zich aaneen, morgen naar Shanghai, en dan hebben we rustdag met een stadswandeling.
Ik stuur de foto's nog even door, hoop dat er wat leuks bij zit. Oh ja, die van die 68 pisbakken, heb ik van Ebert gekregen. Die kan altijd....
Tot later